katecheta — m odm. jak ż IV, CMs. katechetaecie; lm M. katechetaeci, DB. katechetatów «osoba duchowna lub świecka nauczająca katechizmu lub w ogóle zasad religii chrześcijańskiej» Ksiądz katecheta. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
katabas — Katecheta; nauczyciel religii Eng. A catechizer or theologian; a teacher of religion … Słownik Polskiego slangu
katechetka — ż III, CMs. katechetkatce; lm D. katechetkatek forma ż. od katecheta … Słownik języka polskiego
prefekt — m IV, DB. a, Ms. prefektkcie; lm M. prefektkci, DB. ów 1. «we Francji i niektórych innych państwach: wyższy urzędnik administracji lub naczelnik policji miejskiej; w starożytnym Rzymie: wysoki urzędnik cywilny lub wojskowy (np. prefekt… … Słownik języka polskiego
prefekt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. prefektkcie; lm M. prefektkci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w starożytnym Rzymie, w okresie cesarstwa: wysoki urzędnik administracyjny lub wojskowy {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień